۱۹ مهر ۱۳۸۷

‏‎کوچه فرشته

بی خبر از روی سياه خويش
از کنار آينه گذشتی
و صدای يای تباهی ماند و
سکوت شب و
قضاوت فردا

باش تا فردا بدمد
که مادر سياه يوشم
تقوای خواهران شب را
هرگز
باور نمی کند.

دريغا دريغ
که سرگذشت يدر
سرنوشت من بود.

کاش
از کوچه ی فرشته
نمی گذشتم!

هیچ نظری موجود نیست: