وبنوشتهای سام الدين ضيائی
طفلی به نام شادی، دیری است گم شده ست.با چشم های روشن براقبا گیسویی بلند به بالای آرزوهر کس نشانی از او داردما را خبر کنداین هم نشان ما:یک سو خلیج فارس سوی دگر خزرشفیعی کدکنی