میزان باقی

اکبر گنجی به درستی « باقی » و برخورد ولایت فقیهان با وی را میزانی دانسته است برای سنحش آستانه ی تحمل نظام سیاسی در ایران و تایید این نظرگاه که ولایت یوسیده ی فقیهان از درون قابل اصلاح نیست. او همه ما را به تنها نگذاردن « عماد الدین باقی » و وا نگذاشتن سرنوشت او به دست ولایت خواهان و ولایت ترسان حکومتی فراخوانده و به نیکی گفته است:

«‌ در این شرایط نباید باقی را تنها گذارد. او سی و دو ماه حبس با افتخار را در کارنامه خود به یادگار دارد. از این زمستان سیاه هم سربلند بیرون خواهد آمد. در تمام زندگی در حال مبارزه بوده است.....باقی صمیمانه و شجاعانه ...... دروغ های دستگاه ظلم را افشاء می کرد. همه ی ما اخلاقاً وظیفه داریم که از وی و خانواده ی زجر کشیده اش که سالهای دشواری را پشت سر نهاده و می نهند، دفاع کنیم. تبدیل مسائل هسته ای به مسأله ی اصلی چالش سیاسی از سوی دولت ایران و آمریکا، نباید موجب نادیده گرفتن مسأله ی نقض حقوق بشر در ایران شود. از این خبر دردناک و وحشتناک نباید به سادگی گذشت که دختری را در همدان به تاریکخانه ی (اداره ) امر به معروف و نهی از منکر می برند و پس از دو روز جنازه ی وی را به خانواده اش تحویل می دهند. هیچ چیز مقدس تر از جان آدمیان با پوست و گوشت و استخوان نیست. دین خادم آدمی است، نه آدمی خادم دین. نمی توان جان آدمی را فدای امر به معروف و نهی از منکر کرد.»

« باقی »‌ را مثل باقی مبارزان تنها نگذاریم.