‏‎سی و سه ساله گی (۲)

به مادرم که دل تنگ اوست.
.
.

.

.

* سی و سه ساله گی

يايان شاعريم بود

چرا که بهانه هايم يايان يافته بود

* و اينک

ديگر بار

بهانه ای شدی

برای شعر گفتن

* شعر هايم را

برای تو می سرايم

ای بهانه

ای شعر!