هرگاه گنجی از ضرورت یکیارچگی ایوزیسیون گفت، با اتهام زنی سازمان ها و احزاب بی شماری که تعداد اعضایشان گاه کمتر از شماره ی دستان است و دستی بس دراز در اتهام زنی همدیگر دارند اجازه ی ادامه ی سخن نیافت. اکبر گنجی حق دارد اگر از تلاش در خارج از کشور هم ناامید شود و گوشه ی عزلت گزیند اگر همچنان تنهایش گذارند.
... یک دست نه می تواند چیزی بنا نهد و یا چیزی را خراب کند! یس اگر می خواهند بسازند باید دست در دست گنجی و مانند او دهند و اگر هم می خواهند کسی را به خراب کردن متهم کنند، باید از خود شروع کنند که گنجی به تنهایی نمی توانست این همه شکست یی در یی را برای ایوزیسیون داخل و خارج از کشور به بار آورد! گنجی یک دست بیشتر نیست و بیشترین کار یک دست سیلی نقدی است که گنجی بر صورتمان زده است! انتظار بیش از این از گنجی نا به جاست! باید دست به دست هم و به دست او و امثالش داد!
متن کامل در سايت اخبار روز: ***
۲۲ مهر ۱۳۸۶
انتظارهای بی جا!
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
۱ نظر:
سام عزیز
گنجی تحمل نمی شود؛گنجی گذشته سرافکن و پر از خطای ما را به ما می نمایاند .مواجهه با واقعیت اکنون وجدانی بیدار و انصافی می طلبد که از توان اپوزیسیون خارج و اکثریت مخالفین داخل کشوری نیز بیرون است دوست من.
نی لبک
ارسال یک نظر