زنده باد ۷۷۹ صادره از رشت!

سام الدین ضیائی، متولد ۱۰ اسفند



رخصت و پوزش از فروغ



فاتح شدم

خود را به ثبت رساندم

و هویتم به یک شماره مشخص شد

پس زنده باد هفتصدوهفتادونه

صادره از بخش دو متولد رشت ساکن سابق تهران مقیم فعلی لوس انجلس مقصد نامعلوم!

دیگر خیالم از همه سو راحت است

آغوش باز ولایت

پستانک پر افتخار فقاهت

وجق وجق جقجقه ی قانون اساسی جمهوری اسلامی

انتخابات پر جنب و جوش

و برگ آسی به نام صبر اصلاح گرایانه!


آه،خیالم از همه سو راحت است

از فرط شادمانی

رفتم کنار پنجره، با اشتیاق، هفتصدوهفتادونه بار هوا را که از غبار مدفوع سگ‌های کوچه های هالیوود و بوی ادرار آغشته به آبجوی عابران مست، منقبض شده‌بود

درون سینه فرودادم

و هفتصدوهفتادونه بار آزادی را قی‌کردم

و با جوهر زرشکی بر زیر هفتصد وهفتادونه برگه سازمان ملل نوشتم:

حقوق بشر!


در سرزمین مرگ و مرثیه

موهبتی است زیستن، آن هم

جایی که من

در آخرین نگاه

هفتصدوهفتادونه

شیطان را دیدم

که، حقه‌باز‌ها، همه در هیئت غریب ملایان

در لابه‌لای ورق‌های مفاتیح‌الجنان، به دنبال جامعه مدنی می‌گردند

پس زنده باد...سام‌الدین ضیائی


هفتصدوهفتادونه صادره از بخش دو متولد رشت ساکن سابق تهران مقیم فعلی لس آنجلس مقصد نامعلوم!


که آخرین وصیتش این است که در ازای هفتصدوهفتادونه شناسنامه ی تقلبی

حضرت آیت‌الله خامنه ای

مرثیه‌ای به قافیه‌ی انگشت شست در رثای مرگش

رقم زند!