۲۲ اسفند ۱۳۸۷

بازگشت سخن!

این هم ف.م.سخن! گویا این همه کارآگاه بازی یارسا و من و اسد عزیز بی سبب بوده و حق با ملا حسنی بود! شکر خدا سالم است و آمده تا دوباره بنویسد و امید که بماند و این بار بی خبر نرود!

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

غيبت طولانی اين‌جانب (که قرار بود ابتدا يک هفته باشد ولی به چند ماه کشيد) موجب نگرانی دوستان ناديده ام در وبلاگستان شد. ضمن تشکر از حساسيت دوستان ارجمندم، از ايشان و ديگر خوانندگان کشکول به خاطر اين غيبت طولانی و ناگزير عذرخواهی می کنم. حساسيت اين عزيزان از آن رو ارزشمند است که نويسندگان مستقلی چون من که با نام مستعار می نويسند بسيار آسيب پذير هستند و توجه و واکنش به موقع اهل قلم می تواند اين آسيب پذيری را کاهش دهد. برای من در اين مدت امکان نوشتن و آگاهی از آن چه در وب سايت ها و وب لاگ ها می گذشت وجود نداشت و همين امر موجب شد نتوانم علت غيبت ام را توضيح دهم. ضمن پوزش مجدد، اميدوارم دوستان وب نويس بدون در نظر گرفتن اين مورد خاص، هم‌چنان حساسيت و توجه خود را به خصوص نسبت به نويسندگانی که مستقل و ناشناس عمل می کنند حفظ کنند تا در صورت بروز مشکل از آن ها به نحو شايسته حمايت شود. از سام الدين ضيائی، اسدالله عليمحمدی، پارسا صائبی، ملاحسنی، نيک آهنگ کوثر، احمد باطبی، زيتون، عبدالقادر بلوچ، مجيد زهری، کريم پور حمزاوی، مسئولان بلاگ نيوز، و ديگر دوستان و سروران ارجمندی که با ای ميل لطف شان را شامل حال اين‌جانب کردند و مسئوليت شناسی و حساسيت شان را نسبت به وضعيت نويسندگان و وب لاگ نويسانِ بی‌نام و گم‌نام به طور اعم نشان دادند سپاسگزاری می کنم.


''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

با توجه به احترامی که نسبت به ف م سخن قائلیم و شناختی که از وی داریم، توضیح او را که
در اين مدت امکان نوشتن و آگاهی از آن چه در وب سايت ها و وب لاگ ها می گذشت وجود نداشت و همين امر موجب شد نتواندعلت غيبت اش را توضيح دهد بی چون و چرا می یذیریم و همچنین یوزش خالصانه اش را! همین که سالم است و دوباره در جمع ما خوشحالیم و برایش بهترین ها را آرزومندیم.

''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

کشکول خبری ٧۳ :
سخن آمد

۳ نظر:

ناشناس گفت...

سام عزیز خسته نباشی، به نظرمن کارما و حساسیتی که به غیبت سخن نشان دادیم درست و مسئولانه بود و می تواند نمونه ای باشد برای وبلاگستان که شاخکهایش را همیشه تیز نگهدارد. گاهی دیگران فراموش می کنند که پشت هر وبلاگی یک انسان نشسته که بجای نوشتن در روزنامه از وسیله ای بنام کامپیوتر استفاده می کند که روز به روز بر تعداد مصرف کننده آن افزوده می شود.

سام الدين ضيائی گفت...

اسد عزیز سلام !شما هم خسته نباشید!باید سیاسگزار شما باشیم که همیشه کلید کار را می زنید! حق با شماست. ما کارمان درست بود و کارآگاهیمان نیز! هشیاری دوستان همیشه مورد امتنان است و بی خیالی شان مورد انتقاد شدید! به هر روی خوب است که به خوشی تمام شد. فکر می کنم تجربه ای خوب بود هم برای ما و هم سخن عزیز که دفعه ی دیگر یک هبته اش به 3 ماه تبدیل نشود بی خبر! اگر نه که باید نامش را به ف م خبر تغییر دهیم!یا شاید بی خبر!!!

ناشناس گفت...

Hameh shomaa blog nevishaa mesle ineh keh donbaale hayajaan migardin o dar morede ghaybate sokhan khayli shologh kardin.khob shaayd dar bimaarestan bastari va mashghole moaalejeh bodeh.khoshalim keh saalemeh.