‏‎طرحی از: آيه های انسانی

در ابتدا،
بی شکلی محض بود
نه ديدنی و نه دريافتنی

پس،
خدا،
[ که از ابتدا بود ]
فرمان به سرشتن گل داد
به صورتی از انديشه ی خود
فرشتگان را.

اندامواره‌ای
بر خاک افتاده
بی يارای بودن

چون در وی دميد،
ديد و دريافت!
و
بدين سان
انديشه ی خدا
هستی يافت!

و آن گاه که خدا،
آدم را آفريد،
خود را آفريد!