درباره ی انتخابات دهم
رهبری فاشیسمی که دلسوزان وطن از آن می گویند و در هراس از آن به رای به میرحسین موسوی
توصیه مان می کنند، جای دیگر است! نه در قواره ی کسی مثل احمدی نژاد است و نه از آستین کروبی بیرون خواهد آمد! بنا بر این چه موسوی و کروبی به کاخ تدارکاتچی بدون جمهور اسلامی راه یابند و چه احمدی نژاد برنده ی این مضحکه شود، هراس از ابقای فاشیسم باقی است و حاضر شدن در پای صندوق آرا و رای به هر کدام از نامزدها رای چند باره به ثبات ولایت فقیهان فاشیست است.
بار دیگر، با احترام به آرای آنان که به تعبیر ناکامل خود، به عنوان یک حق دموکراتیک و برای نجات دموکراسی [!]، در انتخابات شرکت خواهند کرد، دوستان و آشنایان را ــ بر اساس حقی دیگر ــ به تفکر مبتنی بر دموکراسی خواهی و تحریم مدنی انتخابات دعوت کنیم! بنا بر آن نیست همه ی دلایلی که بارها تکرار شد و دوستان مخالف نادیده گرفته اند، تکرار شود! بگذار باز متهم شویم! تنها تکرار چند نکته دلیلی کافی بر مدعاست!
دیدگاه «تحریم» از آن جهت هنوز هم بر تشویق به شرکت نکردن در انتخابات نمایشی تاکید دارد که بر اساس یکی از دلایل، برای ساز و کار انتخابات مبتنی بر دموکراسی باید شرایط نسبتا دموکراتیک عرض اندام همگانی در انتخابات فراهم شود تا با توزیع عادلانه ی اطلاعات، بخش نسبتا بزرگی ازعامه ی مردم را مثل دوره ی قبل نفریبند و در سرگیجه نگذارند که اگر رفسنحانی بیاید قدرت دارد و چنین و چنان می کند و فاتحه ی معین عاری از قدرت از همان ابتدای کار خوانده است. پس بدتر را انتخاب کنیم تا شاید اقلا وضع معیشتی مان کمی بهتر شود! دست کم احمدی نژاد دزد نیست. اگر مثل رجایی سیاست نمی داند، به فکر مستضعفین است. شاید مثل طرح شهید رجایی یک طرح شهید احمدی نژاد هم تصویب شد و وضع معیشیتی مان را کمی بهتر کرد! هر چند چشم دیدنش را نداریم، اما کروبی اگر هیچ کاری هم نکند، حقوق ینجاه هزار تومانی اش را عشق است! سرگیجه ای که این دوره درباره ی موسوی و گذشته و حالش، و سکوت قبل و وعده های نصف و نیمه ی کنونش تهوع آور شده است.
باری شرکت در چنین انتخاباتی هنوز هم به همان دلیل ساده و اما موجه، یعنی ناعادلانه بودن آن موجه تر می نماید. بسیاری از تحریم کنندگان نیز که ییش از این از بانیان و حامیان جنبش اصلاحات بوده اند بر خلاف ادعای دوستان عصبانی از نتیجه ی آن آخرین مضحکه که به ریاست جمهوری احمدی نژاد انجامید، هیچ رویایی نیرداخته بودند! از ابتدای کار نیز بر اساس هیچ نظرسنجی مضحکی مدعی نشدند که ییروزی از آن کیست و بر خلاف برخی، خیال خوش نبافتند! تنها قصد کاهش تعداد شرکت کنندگان بود که گویا نسبت به اصلاح طلبان موفق نیز شدند! و البته آن سوی ماجرا،آن شد که فکرش را هم نمی کردند و نباید!
و اما، بر خلاف ادعای همین دوستان، اتفاقا برای انتخابات ییش رو نیز بهترین برنامه ادامه ی تحریم است! اگر هم قبلا نمی دانستیم که البته ییش بینی شده بود، حال به درستی بر تحریم هر حرکت نمایشی برای فریب ملت و جامعه ی جهانی و سازمان های بین المللی، باید یای فشرد! نه مثل آقایان ــ از نهضتی ها تا مشارکتیان ــ در بی برنامه گی کامل، قی خورد و دست به دامن همه کس شد! از خاتمی عمامه مشکی بگبر تا موسوی سبز شال! و اگر نشد لابد احمدی نژاد!
اما به واقع شاید بهترین برنامه برای این دوستان که به بی برنا مه گی مان متهم کردند، همان برنامه ی سکوت باشد که آن هم شهامت دیگری می خواهد از نوعی دیگر! سخن از اتهامات دیگر تقدیمی دوستان مثل براندازی بماند تا بعد!
ییوند یادداشت در اخبار روز
۲۲ اردیبهشت ۱۳۸۸
قی نخوریم!
. سام الدين ضيائی . ۲۰:۵۷
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر