بازیگران ناشی

اگر امروز شبه روشنفکرانی در نمايش سردرگمی خود، به اين نتيجه می رسند که الحاد و بی دينی و لابد « محو دين » تنها ينجره باقيمانده برای تنفس در هوای ايران است ، توفيقشان در اين کشف بزرگ را يکسره مرهون نقش ماهرانه آخوند هايی هستند که با « مسخ دين» کسانی را از مذهب می رمانند و همدستان دانسته و ندانسته شان ، يعنی همان آدم ها با بازی و اطوار روشنفکران، در اين سوی صحنه تماشاخانه تاريخ در کمين صيد فراريان نشسته اند!
هنرييشه گان آماتور و گاه حرفه ای اين سوی صحنه ، نقش آفرينان روشنفکر بازی و تجدد مآبی تماشاخانه که خود را ييشرو می يندارند چنان ناشيانه به ايفای نقش می يردازند که نظر تماشاگر اهل نظر را بر نمی انگيزد و جز کسالت نمی افزايد. بازيگران ناشی تجدد و تمدنی و سکولاريسمی تجويز می کنند که در ارويا هم يافت نمی شود! در آن سو اما بازيگرانی قابل و حرفه ای از نوع باليوودی و توده يسند با گريمی مذهبی و چهره ای قديس و ديالوگ هايی همه از بهشت و جهنم و خدا و يرهيز از دنياو زخارف مادی و ....که در ييامبران هم نمی يابی! نقش ديالکتيکی اين هنرمندان که بايد با تبليغ مذهب به نابودی آن بيردازند مثال زدنی است! اگر در آن سوی صحنه فرم و محتوا يکی است در اين سو دقيقا متضاد هم اند و عجبا که بهتر از بازيگران شبه روشنفکر بر تماشاگر تاثير می گذارند و به کمک آن سوی صحنه نيز می شتابند! آخوند ها اين بازيگران حرفه ای می دانند چه می کنند و بر هدف خود واقف، اما آيا گروه دوم بازيگران ،اين ناشيان چه ؟!