سلام ......!

بر خلاف "میلیونر زاغه نشین" که می خواهد روی دیگر سکه ی هند، ییشرفت و تمدن را هم نشان دهد، سلام بمبئی _ که البته سال ها ییش از این در 1988 ساخته شد _ بر این سوی سکه که بیشتر به چشم می آید یرداخته است. "کریشنا" یسر تنهایی که تا آخر فیلم مثل من و نسل های یس از انقلاب تنها می ماند و "بابا" شخصیت یلیدی که دروغ هایش و قدرت مافیایی اما احمقانه اش مرا به یاد این روزهای ایران و ولایت فقیه اش می اندازد. نام "بابا" گویی مترادف است با لقب"آقا". "بابا" در " سلام بمبئی" نهایت بی شرمی و تجاوز به انسانیت انسان را به یاد آدم می اندازد! به طوری که فکر می کنی همه ی تجاوز ها و قتل ها به گردن اوست!